Το πανεπιστήμιο χρειάζεται ενιαία φωνή, συγκεκριμένη πρόταση και κοινή διεκδίκηση

 

 «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις» Κωνσταντίνος Καβάφης

    Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα δεν είναι απλώς ένας εκπαιδευτικός φορέας. Είναι πυλώνας ανάπτυξης, πολιτισμού και ζωής για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό και στηρίχθηκε διαχρονικά από την τοπική κοινωνία με πίστη και αγώνα. Τόσο που κάποια χρόνια διεκδίκησε με αξιώσεις να έχει στη Φλώρινα και την έδρα του.

   Κι όμως, σήμερα το ίδιο το πανεπιστήμιο –και ιδιαίτερα η Σχολή Καλών Τεχνών– βρίσκεται σε κατάσταση απαξίωσης. Ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια, αίθουσες χωρίς θέρμανση, υποδομές που καταρρέουν, σκεπές που πέφτουν και φοιτητές στους δρόμους και με καταλήψεις που κρατούν ένα μήνα τώρα από τις 15 Νοεμβρίου. Άθλια εικόνα που δεν τιμά κανέναν και σίγουρα όχι ένα δημόσιο ανώτατο ίδρυμα, και μια πολιτισμένη κοινωνία.

   Το πιο ανησυχητικό, όμως, δεν είναι μόνο τα προβλήματα. Είναι η έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού. Την ώρα που ο Περιφερειάρχης και ο Πρύτανης συζητούν θεσμικά με την Υπουργό Παιδείας και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Οικονομίας  τη χρηματοδότηση για το νέο κτίριο της ΣΚΤ (συμφωνήθηκαν 10 εκατ. και 11 εκατ.

αντίστοιχα), ο κυβερνητικός βουλευτής επιλέγει να κινηθεί μόνος του, οργανώνοντας ξεχωριστή σύσκεψη στο γραφείο του, με πρόσωπα χωρίς ουσιαστικό ρόλο στη  δυνατότητα επίλυσης του ζητήματος. Μάλιστα ο κ. Παπασωτηρίου μας ενημερώνει ότι αναπτύχθηκαν διαφορετικές απόψεις και προτάσεις, που σημαίνει ότι διαφώνησαν ως προς την λύση.  Αυτό δεν είναι απλώς διαφορετική άποψη. Είναι υπονόμευση μιας κοινής προσπάθειας. Είναι εικόνα διάσπασης σε μια στιγμή που απαιτείται απόλυτη ενότητα όλων των δυνάμεων της Φλώρινας. Έτσι δεν διεκδικείς, έτσι δεν πιέζεις, έτσι δεν κερδίζεις.

   Ο κ. Παπασωτηρίου έπρεπε να βρίσκεται στην Αθήνα και μαζί με τον Περιφερειάρχη και τον Πρύτανη να διεκδικεί αυτά που δικαιούμαστε ως περιοχή και μας χρωστάει η κεντρική εξουσία. Εκτός και αν πρόκειται  να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του νέου κτιρίου της ΣΚΤ το ΕΒΕ Φλώρινας. Αλλά απ ότι ξέρω αυτό δεν φρόντισε να κάνει μια εκδήλωση να κινηθεί λίγο η αγορά, στην οποία καθημερινά βλέπουμε να κλείνουν καταστήματα. Ούτε και οι τσιπουροκατανύξεις με τις δεκάδες στελέχη της ΝΔ δεν μπόρεσαν να μας λύσουν τα προβλήματα. Ίσως μας θόλωσαν λίγο το μυαλό αλλά ως εκεί.  Όμως, με τέτοιες διασπαστικές ενέργειες  δεν αφήνεις την εντύπωση ότι το ενδιαφέρον σου για το πανεπιστήμιο είναι κίβδηλο;

   Η Φλώρινα δεν έχει την πολυτέλεια μικροπολιτικών κινήσεων και προσωπικών στρατηγικών εντυπωσιασμού με δεκάρικους λόγους. Το Πανεπιστήμιο δεν είναι πεδίο εντυπώσεων, αλλά υπόθεση ζωτικής σημασίας για το μέλλον του τόπου και των ανθρώπων του.

Αντί να παρουσιάσουμε  ένα ενιαίο, ισχυρό μέτωπο με συγκεκριμένη πρόταση και κοινή διεκδίκηση, εκπέμπουμε εικόνα διάσπασης και διαφορετικών γραμμών. Πώς, λοιπόν, μπορούμε έτσι να πετύχουμε τους στόχους μας; Πώς μπορεί να ενισχυθεί το πανεπιστήμιο όταν δεν υπάρχει συντονισμός, συνεργασία και κοινή φωνή;

   Και ας γίνει αυτό ξεκάθαρο, η λύση δεν θα έρθει μέσα από παράλληλες διαδρομές και προσωπικές ατζέντες, αλλά μόνο μέσα από κοινό μέτωπο, ενιαία φωνή και ξεκάθαρο στόχο.

 

   Η Φλώρινα και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας αξίζουν περισσότερα.

   Αν θέλουμε πραγματικά να στηρίξουμε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και τη Σχολή Καλών Τεχνών, τώρα είναι η ώρα να σταθούμε όλοι μαζί. Να αφήσουμε τις διαφορές στην άκρη, να συντονιστούμε και να διεκδικήσουμε με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα όσα δικαιούται η Φλώρινα.

   Γιατί μόνο ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε στους καιρούς που ζούμε. Και δεν φτάνει μόνο να το λέμε αλλά και να το εφαρμόζουμε καθημερινά.

 

Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης