Η ομιλία του Αντιδημάρχου Φλώρινας Μιχάλη Χάτζιου στο φόρουμ του ΕΚΦ

 

Λιτά, κριτικά και αποκαλυπτικά, χωρίς να χαϊδέψει αυτιά,  τα όσα είπε ο Αντιδήμαρχος Φλώρινας στο φόρουμ του ΕΚΦ  με θέμα  «Η εργασία δεν είναι ΚΟΣΤΟΣ και είναι ΑΞΙΑ», στις 14 Νοεμβρίου 2025, επισημαίνοντας πως «είναι η πιο σημαντική προϋπόθεση για την επιβίωση και την παραμονή των ανθρώπων στον τόπο τους». Έθεσε «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» και γι αυτό αξίζει να δημοσιευτεί.  

Η ΟΜΙΛΙΑ

Αξιότιμε κύριε πρόεδρε και μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας                                                                                                           Αξιότιμοι προσκεκλημένοι                                                                                                                   Κυρίες και κύριοι

Εκ μέρους της δημοτικής αρχής και του Δημάρχου κυρίου Βασίλη Γιαννάκη, σας καλωσορίζω στη Φλώρινα.

 Στη Φλώρινα, στον τόπο που το νόημα της λέξης «εργασία» έχει χάσει το περιεχόμενο της, αφού η ΕΡΓΑΣΙΑ αποτελεί -αν όχι άπιαστο όνειρο- το ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ κυρίως για τους νέους και τις νέες του τόπου μας. Για ποια εργασία μιλάμε;                                                                                  Ποτέ μα ποτέ στο παρελθόν η περιοχή μας δεν κλήθηκε να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει ΑΝΕΡΓΙΑ τέτοιου μεγέθους. Ποτέ!

 Με λύπη μου αλλά με πλήρη συνείδηση του λόγου μου και χωρίς καμία διάθεση μεμψιμοιρίας, έχω χρέος να σας περιγράψω με λίγα λόγια την παρούσα κατάσταση στη Φλώρινα.                                                                         Τί επικρατεί λοιπόν στη Φλώρινα;

Τα ορμητικά απόνερα της βίαιης απολιγνιτοποίησης, οδήγησαν στην ανεργία και τη φυγή εκατοντάδες συμπολίτες μας, που περιμένουν ακόμα τις περιβόητες θέσεις εργασίας, που τους είχαν υποσχεθεί.

 Δίπλα στα κουφάρια εκατοντάδων κλειστών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ψυχορραγούν και παλεύουν για την επιβίωση τους με «Θεούς και Δαίμονες», κάποιες λίγες ΔΗΘΕΝ ανοικτές επιχειρήσεις.

 Οι υπόλοιπες επιχειρήσεις στενάζουν και πορεύονται ασθμαίνοντας, χωρίς χρηματοδότηση από τις τράπεζες, που αντί να αποτελούν πυλώνα ανάπτυξης και ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, παίζουν σταθερά και με επιτυχία τον αξέχαστο ρόλο του Γερολαδά στην ταινία «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

 Οι νέοι και οι νέες της Φλώρινας, κάθε χειμώνα, έχουν ως «όνειρο ζωής» το ματωμένο μεροκάματο στη γαλέρα της καλοκαιρινής σεζόν.

Τα υπόλοιπα νέα παιδιά έχουν βρει ως εργασιακή διέξοδο τα επαγγέλματα του ντιλιβερά, του σερβιτόρου και της «μάρκας», ίσως τα μόνα που ευδοκιμούν στη Φλώρινα.

Δυστυχώς, αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος μας, με τα περιθώρια βελτίωσης και αναστροφής της παρούσας κατάστασης να στενεύουν αν δεν έχουν εξαντληθεί οριστικά.

Κάθε καταγραφή πραγματικότητας όπως αυτή που σας έκανα, πρέπει να συνοδεύεται και από προτάσεις. Ο Δήμος Φλώρινας έχει καταθέσει προτάσεις. Λόγω του περιορισμού του χρόνου δε θα αναφερθώ σε αυτές.

 Σε κάθε περίπτωση, συγχαίρω τη διοίκηση του Εργατικού κέντρου Φλώρινας για την πρωτοβουλία και την οργάνωση της σημερινής εκδήλωσης.

 Εύχομαι ειλικρινά να στεφθεί από επιτυχία και τα συμπεράσματα της να αποτελέσουν την έναρξη ενός σοβαρού επιτέλους σχεδιασμού και μιας συλλογικής προσπάθειας τοπικών φορέων και πολιτείας, ούτως ώστε η ΑΝΕΡΓΙΑ, ο καρκίνος που κατατρώει τα σωθικά της τοπικής κοινωνίας, να αρχίσει έστω να υποχωρεί.

Ζητώντας ταπεινά συγγνώμη για τον τόνο και το ύφος της τοποθέτησης μου, θα κλείσω πατώντας στον τίτλο της σημερινής εκδήλωσης.

Σίγουρα «Η εργασία δεν είναι ΚΟΣΤΟΣ και είναι ΑΞΙΑ», αλλά κυρίως είναι η πιο σημαντική προϋπόθεση για την επιβίωση και την παραμονή των ανθρώπων στον τόπο τους.

 Σας ευχαριστώ.