ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣΟΣΙΑΣΜΑΡΙΑΣΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ) (Μρ. ι΄ 32 – 45)

 

        Τό σημερινό Εὐαγγελικόἀνάγνωσμαἐξιστορεῖἕνα πραγματικό γεγονός. Ὁ Χριστός, προπορευόμενος ἀπό τούς μαθητές Του, ἀνεβαίνειστάἹεροσόλυμα. Οἱ μαθητές Του, θαυμάζουν τό θάρρος Του, καθώς γνώριζαν ὅτιἐκεῖὅπου πήγαινε θά πάθαινε πολλά! Ὁ Ἴδιος,ἀφοῦ παρέλαβε τούς δώδεκα,ἄρχισενά τούς προετοιμάζει γιάὅ,τιἐπρόκειτονάΤοῦσυμβεῖ! Τά Πάθη Του! ΤότεΤόν πλησιάζουν ὁ Ἰάκωβοςκαί ὁ Ἰωάννης, οἱ γιοί τοῦ Ζεβεδαίου, καίΤοῦζητᾶνε πρωτοκαθεδρίες! Ζητᾶνε, ὅτανἔλθειστήν Βασιλεία Του νά τοποθετήσει τόνἕνανστά δεξιά καίτόνἄλλονστάἀριστερά! Ὁ Χριστός τούς ἀπάντησεμέἐρώτησηγιάτόἄνμποροῦννάπιοῦντό ποτήρι τόὁποῖοΑὐτόςἐτοιμάζεταινάπιεῖκαίἄνμποροῦννάβαπτισθοῦντό βάπτισμα μέτόὁποῖο ὁ Ἴδιοςβαπτίζεται! ἈμέσωςΤοῦἀπάντησανὄτιμποροῦν! Τότε τούς ἀνταπαντᾶ, ὄτιναίμένθάτά καταφέρουν σ᾿ αὐτό,ἀλλάτό σέ ποιόν θάδοθοῦνοἱ θέσεις τῆς Βασιλείας Του δένἐξαρτᾶταιἀπότόνἼδιοἀλλάἀπότόν Πατέρα Του γιάαὐτούς πού τόἀξίζουν. Ἀφοῦἄκουσανὄλααὐτάοἱὑπόλοιποι μαθητές ἀγανάκτησανγιάτήν συμπεριφορά τῶν δύο ἀδελφῶν. Κατόπιν ὁ Χριστός τούς μάζεψε καί τούς εἴπεὄτιοἱἄρχοντεςτῶνἐθνῶν κατακυριεύουν τόν κόσμο σάννάεἶναικτῆμα τους καίοἱἀνώτεροιἀξιωματοῦχοι καταδυναστεύουν τόν λαό σάννάεἶναιδοῦλοι τους. Τούς ἐξηγεῖὄτι κάτι τέτοιο δέν πρέπει νά συμβαίνει ἀνάμεσά τους. Ἀντιθέτως, ὅποιος θέλει νάεἶναι μεγάλος ἀνάμεσά τους, πρέπει νάεἶναιὑπηρέτηςὅλων. Καίὅποιος θέλει νάεἶναιπρῶτος, πρέπει νάεἶναιδοῦλοςὅλων. Τελειώνειτήν σύντομη καί ταυτόχρονα μεστή νοημάτων παραίνεσή Του μέτήναἰτιολόγησητῆς παραπάνω θέσης. Γιατίκαί ὁ ΥἱόςτοῦἈνθρώπουδένἦρθενάΤόν διακονήσουν ἀλλάΑὐτόςνά διακονήσει καίνά δώσει τήν ψυχή Του ὡς λύτρο γιάτόνἐξαγορασμότῶνἀνθρώπωνἀπότήνἁμαρτίακαίτόν θάνατο.

        Ὁ Χριστός, ὡς Παντογνώστης, πλησιάζονταςστόἐκούσιο Πάθος Του καίἀπόἀγάπηπρός τούς στενούς Του συνεργάτες φροντίζει νά τούς προετοιμάσει γιάτάόσα ἐπρόκειτονά συμβούν. Μᾶςδίχνειτήν πραγματική καί σωστή σχέση τοῦἀρχηγοῦμέ τούς συνεργάτες του. Μοιράζεται ἀκόμηκαί τίς ἐπερχόμενες δυσκολίες γιάνά τούς προετοιμάσει νά τίς ἀντέξουνκαίὄχιγιάνά γίνει φορτικός σ᾿ αὐτούς μεταφέροντας λύπη καί στενοχώρια.Ἔτσι, γιάτρίτη φορά προλέγει τό πάθος Του στούς μαθητές Του.

        Οἱ μαθητές, ὄμως, δέν συμμερίζονται τάὅσα τούς ἀναφέρει ὁ Διδάσκαλός τους καίἐγωϊστικά κινούμενοι νοιάζονται ἀποκλειστικάκαί μόνο γιάτήνδική τους μελλοντική ἀποκατάστασηστήν Βασιλεία Του. Συγκεκριμένα, οἱ γιοί τοῦ Ζεβεδαίου, «ἐκμεταλλευόμενοι»τόνΔιδάσκαλό τους καί«χρησιμοποιώντας» Τον, βρίσκουν τήνεὐκαιρίανά«τακτοποιήσουν» τούς ἑαυτούς τους.Οὐσιαστικά, μπορούμε νάποῦμεὅτι γνωρίζουν κάποια πράγματα γιάτήν πίστη τους, καίαὐτά λανθασμένα.

        ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ, πολλές φορές, ἔχουμε μία λανθασμένη - ἐλλιπήἄποψηγιάτήν πίστη μας καίπροσπαθοῦμε μέσα ἀπότήνὅποια σχέση μας μέτόν Χριστό νάὠφεληθοῦμε προσωπικάκαίνά«τακτοποιήσουμε»τόνἑαυτό μας; ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ, τόπετυχαίνουμεαὐτόφερόμενοι ἐγωϊστικάἀπέναντιστούς συνανθρώπους μας; Χωρίς, νάἔχουμεἀγάπηπρόςαὐτούς;

        Ἡ ἐξαγωγήτῶν συμπερασμάτων γιάτό σήμερα γίνεται ἀκόμηπιό συναρπαστική μελετῶντας περισσότερο τήν στάση τῶνὑπολοίπωνμαθητῶν. Ποιάἦταναὐτή; Ἀγανάκτησαν! Καίαὐτόγιατί ζήλεψαν ἀπότήν στάση τῶν δύο ἀδερφῶντήνὁποίαἑρμήνευσανὡς δικό τους ἀποκλεισμόἀπότήν Βασιλεία Του Χριστοῦ, καθώς ἤθελανκαίαὐτοί πρωτοκαθεδρίεςκαίνάτιμηθοῦν περισσότερο ἀπόαὐτούς! Ἀνεξάρτηταἀπότόἄντόεἶχανπεῖ φανερά ἤ ὄχι. Ἀλήθεια, ποιόθάἦταντό πρόβλημα ἄνἦτανὅλοι μαζί στήν Βασιλεία ΤοῦΧριστοῦ;

        ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ, πολλές φορές, φερόμαστε μέ ζήλεια ἀπέναντιστόν συνάνθρωπό μας καίτόν κατηγορούμε,ἐνῶθάἔπρεπενάπροσπαθοῦμενά πορευόμαστε ὅλοιμαζί στήν Βασιλεία τοῦΘεοῦ;

        Ἀκριβῶς σ᾿ αὐτότόσημεῖο ὁ Χριστός τούς ἀποκάλυψεἕνα μεγάλο μυστικό! Τήν διαφορά ἀνάμεσαστήνἐπίγειακαίτήνοὐράνιαἐξουσία! Τόαἴτημαγιά πρωτοκαθεδρίες,τόὁποῖοεἴτεἄμεσαεἴτεἔμμεσαὑποβλήθηκεἀπόὄλους τούς μαθητές, ὑποδήλωνετήν σκέψη τους πώς εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό τούς ἁπλούςἀνθρώπους,μιᾶςκαίἦτανκαί συνεργάτες τοῦΧριστοῦγιά πολλά χρόνια. Κατανοώντας ὁ Χριστός αὐτήντήν λανθασμένη σκέψη τους, τήν διευκρινίζει ἀναφέρονταςὅτιδέν πρέπει νάεἶναιἄνθρωποιτῆςἐξουσίαςκαίτῆς καταδυνάστευσης ἀλλάἄνθρωποιτῆςἀγάπηςκαίτῆς διακονίας. Ἔμμεσαἀποδέχεταιὅτιὄντωςεἶναι κάτι ξεχωριστό καίαὐτοί!Τούς δείχνει ὄμωςτήν σωστή πορεία. Μήνξεχνᾶμεὅτιζοῦσαν μέσα στόν κόσμο, ὁπότεἀνθρωπίνωςἦταν δικαιολογημένο νάἔχουν μία τέτοια ἄποψη.

        ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ, πολλές φορές,δέν φερόμαστε ἀπαξιωτικά, ἀλαζονικά, δέν καταδυναστεύουμε τούς συνανθρώπους μας; Καίαὐτόεἴτεἔχουμε κάποια θέση ἐξουσίαςεἴτεὄχι; ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ,στήν περίπτωση πούδέντήνἔχουμε,τήνδημιουργοῦμεαὐτοδικαίωςλόγῳτῆςχριστιανικῆς μας ἰδιότητας;Δένμᾶς συμφέρει ἡ θυσία καί ἡ ἀγάπη γιατί συγκρούεται μέτόνἐγωϊσμόμας!Ἐπιλογήμας! Σ’ αὐτήντήν περίπτωση, ὄμως, νάμήνἔχουμετήν ψευδαίσθηση ὄτι βαδίζουμε κατά Θεόν!

        Τάτελευταῖα λόγια τοῦΧριστοῦ δίνουν τήνἀπάντησηστόγιατίνάεἶναι ἡ στάση μαςὄπωςἀναφέραμε παραπάνω; Ἡ ἀπάντησηεἶναιἁπλή. Γιατίἔτσιἔπραξεκαί συνεχίζει νά πράττει ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός! Ὁ Μεσσίας τοῦ κόσμου! Μέ σκοπό ἡ θυσία Του νά σώσει τόνἄνθρωπο!

        Ἔτσι πράττουμε κιἐμεῖς,ἄν θέλουμε νάεἴμαστεκαίὄχιἁπλῶςνά λεγόμαστε Χριστιανοί. Χρειάζεται νά ξεχωρίσουμε τάἐπίγειαἀπότάοὐράνια. ΤήνἐξουσίατοῦἀνθρώπουἀπότήνἐξουσίατοῦΘεοῦ. Ἄν ὁ ἄνθρωπος θέλει νάεἶναι Χριστιανός,δένμπορεῖνάεἶναιἘγωϊστής. Δυνάστης. Ἀφεντικό. Ἀρχηγός. Ἀλαζόναςκαίὄ,τιἄλλοἀρνητικό. Χρειάζεται νάεἶναι Ταπεινός. Διάκονος. Ὑποτακτικός. Μιμητής τοῦΧριστοῦ. Ὅλααὐτάἐλεύθερα. Χωρίς νάτόνἀναγκάσει κανείς.

Ὁ Χριστός Θυσιάστηκε γιάτήν Σωτηρία ὁλόκληρουτοῦ κόσμου. Ἐμεῖςἐπιλέγουμενάθυσιαστοῦμεγιάτήν πνευματική μας ὠφέλεια;

Καλόν ἀγῶνα!!!