Έντονη ανησυχία στους πολίτες από την έλλειψη γιατρών στην παιδιατρική του νοσοκομείου Φλώρινας

 

Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε και πάλι. Αυτή τη φορά για την παιδιατρική του νοσοκομείου Φλώρινας που έμεινε με μία παιδίατρο, η οποία πρέπει να κρατήσει κλινική, να κάνει εξωτερικά  ιατρεία, να παρακολουθεί τις γεννήσεις στην μαιευτική και φυσικά να κάνει και εφτά εφημερίες. Και αυτό οι αθεόφοβοι το λένε παροχή νοσοκομειακής περίθαλψης.

Η  καρδιολογική συμπλήρωσε δύο χρόνια και ένα μήνα με έναν γιατρό!!!  Γι αυτό και δεν ελπίζω ότι μπορεί να αλλάξει η κατάσταση αφού δεν αλλάζουν τα δεδομένα. Και η Παιδιατρική θα είναι επανάληψη της Καρδιολογικής προς δόξαν την αναποτελεσματικότητας της διοίκησης του νοσοκομείου και του κυβερνητικού βουλευτή.  Ένα είναι βέβαιο ότι δεν θέλουν να σπάσουν αβγά να αλλάξουν τον τρόπο προσλήψεων να κάνουν ελκυστικά τα δημόσια νοσοκομεία. Δεν τολμούν να αντιδράσουν να διαφοροποιηθούν από την κυβερνητική γραμμή να πρωτεραιοποιήσουν τις τοπικές ανάγκες και να διεκδικήσουν αυτά που δικαιούμαστε και μας οφείλει η κυβέρνηση.  

Η τοπική μας ηγεσία  αδιαφορεί πλήρως για το γεγονός ότι η υγεία μας έχει υποβαθμιστεί και σφυρίζουν αδιάφορα. Βέβαια και οι ευθύνες της τοπικής κοινωνίας, των συμπολιτών μας είναι μεγάλες γιατί έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση και ας γνωρίζουν ότι με την κατάσταση που βιώνουμε θέτουμε σε άμεσο κίνδυνο  την ζωή μας.

Η τακτική της διοίκησης του νοσοκομείου αλλά και του κυβερνητικού βουλευτή είναι να περιοριστεί το πρόβλημα στο εσωτερικό του νοσοκομείου, να το κρύψουν κάτω από το χαλί. Θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά ότι σε πολλές κλινικές οι ελλείψεις ιατρικού προσωπικού είναι  τέτοιες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν ούτε τα απολύτως αναγκαία.

Οι κραυγές αγωνίας της μάνας που επισημαίνει ότι η λειτουργία του νοσοκομείου «δεν με καλύπτει, γιατί ξέρω ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου, δεν ξέρω αν θα έχω άτομο διαθέσιμο στο νοσοκομείο» αλλά ούτε και της μοναδικής παιδιάτρου που με μία πρόταση κατέρριψε το σαθρό οικοδόμημα υγείας, της διοίκησης του νοσοκομείου, του κυβερνητικού μας βουλευτή και του υπουργού υγείας. Περιέγραψε όσο πιο απλά μπορούσε και με λίγες λέξεις το χάλι μας. Είπε ορθά κοφτά ότι «δεν υπάρχει δεύτερος γιατρός να καλύψει το κενό αν φύγω εγώ σε διακομιδή η κλινική θα μείνει χωρίς παιδίατρο.

Χρειάζεται μια ομάδα γιατρών η κάθε κλινική για να λειτουργήσει, μια ομάδα επιστημόνων που θα ανταλλάξουν απόψεις, θα ανταλλάξουν εμπειρίες για να είναι πιο σωστή η περίθαλψη των παιδιών και όχι ένα μόνο ιατρικό μυαλό το οποίο θα έχει την ευθύνη της κλινικής 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο».

 Κι ενώ περιμέναμε να βελτιωθεί η κατάσταση με τον νέο κυβερνητικό βουλευτή τον κ. Παπασωτηρίου που γνωρίζει τον αέρα των νοσοκομείων η κατάσταση έγινε τρισχειρότερη. Στη δίχρονη θητεία του ως κυβερνητικού βουλευτή, υποβαθμίστηκε έτι περαιτέρω το νοσοκομείο μας και λειτουργεί πια ως κέντρο υγείας.   Και θα φέρω μερικά παραδείγματα.

Η Παθολογική κλινική έχει πέντε οργανικές θέσεις και υπηρετούν σήμερα δύο γιατροί και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα μείνει ΕΝΑΣ.

Η Καρδιολογική κλινική έχει 4 οργανικές θέσεις και υπηρετεί ΕΝΑΣ γιατρός. Να επισημάνω ότι ήδη συμπλήρωσε ΔΥΟ χρόνια με έναν γιατρό και βαδίζουμε στον τρίτο χρόνο.

Η Παιδιατρική κλινική έχει 4 οργανικές θέσεις και υπηρετεί σήμερα ΕΝΑΣ γιατρός. Οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να μην έχει κανέναν λόγω της υπερκόπωσης από την υπερπροσπάθεια των γιατρών.

Η μονάδα Τεχνητού Νεφρού έχει 3 οργανικές θέσεις και υπηρετεί ΕΝΑΣ γιατρός. Βγαίνουν οι βάρδιες; Μήπως οι ασθενείς επιζητούν άλλες λύσεις που και τους ταλαιπωρούν και οικονομικά είναι ασύμφορες;

Το Αναισθησιολογικό έχει 3 οργανικές θέσεις και υπηρετεί ΕΝΑΣ αναισθησιολόγος. Μάλιστα εδώ συμβαίνει το τραγικό να εφημερεύει 26 μέρες τον μήνα!!! Και αν γίνει κάποια «στραβή»  ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;

Με τέτοια κατάσταση στο νοσοκομείο μας αντιλαμβάνεστε το βαρύδγουπο της απάντησης σας κε Διοικητά ότι δεν κινδυνεύει η υγεία των παιδιών μας;

Όταν σε ένα νοσοκομείο σαν το δικό μας από τις 48 οργανικές θέσεις καλύπτονται μόλις οι 30 και έχει 18 κενές εκεί δεν μπορείς να μιλάς για νοσοκομειακή περίθαλψη αλλά για πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Η διαβεβαίωση του διοικητή του νοσοκομείου Φλώρινας ότι  «δεν διατρέχει κίνδυνο η  υγεία των παιδιών μας και η τροφοδότηση στον τύπο ανυπόστατων πληροφοριών, εξυπηρετεί προφανέστατα προσωπικούς ή άλλους σκοπούς», είναι γράμμα κενό και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα . Προσπαθείτε  να καλύψετε τις αδυναμίες της Διοίκησης  αλλά και της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας που θέλει να απαξιώσει την δημόσια υγεία υπέρ της ιδιωτικής. Οι συμπολίτες μας όμως δεν τρώνε κουτόχορτο. Όποιος χρειάστηκε τις υπηρεσίες του νοσοκομείου αντιλήφθηκε την τραγικότητα στην οποία περιήλθε το νοσοκομείο μας με την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα. Είναι πασιφανές ότι δεν θέλουν τη δημόσια υγεία. Για μια απλή χειρουργική επέμβαση χρειάζεσαι αναμονή 5 μηνών όσο για τα εξωτερικά ιατρεία θέλεις 6 ώρες να περιμένεις στα εξωτερικά ιατρεία για να βρεις την μοναδική παιδίατρο που πρέπει να τα προλάβει όλα, που είναι βουνό καθημερινές υποχρεώσεις.

Αφού κε Μάντσο «η μετακίνηση των παιδιάτρων δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στις δομές από τις οποίες προέρχονται  και  στο νοσοκομείο Φλώρινας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΟ ΚΕΝΟ» γιατί δεν ζητάτε την μόνιμη μετακίνηση τους στην παιδιατρική της Φλώρινας; Δεν το κάνετε γιατί συμβαίνει εντελώς το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζεστε.

Δεν μας λέτε λέξη για το τι συμβαίνει στο πρωινό ωράριο αν έκλεισε η κλινική, αν η έλλειψη παιδιάτρων δημιουργεί προβλήματα στην μαιευτική, αν η αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία ξεπερνάει τις 5 και 6 ώρες. Φαίνεται πως τη λειτουργία του νοσοκομείου την παρακολουθείτε από την οθόνη του υπολογιστή σας και δεν γνωρίζετε τι πραγματικά συμβαίνει στις κλινικές και το προσωπικό.

Όμως δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε τις τεράστιες ευθύνες και του κυβερνητικού βουλευτή ο οποίος δεν μπόρεσε να λύσει τα προβλήματα του ιατρικού προσωπικού παρά και αυτός οχυρώνεται πίσω από τις άγονες προκηρύξεις. Συμπληρώνει σε λίγους μήνες δύο χρόνια και όχι μόνο δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να λύσει το πρόβλημα μιας κλινικής αλλά δημιούργησε πρόβλημα υποστελέχωσης και σε άλλες.

Αυτό που διαπιστώνει ο καθένας μας είναι ότι ο κ. Παπασωτηρίου για τα μεγάλα και σοβαρά δεν έκανε απολύτως τίποτα. Αποδείχτηκε ότι δεν έχει σχέδιο πρόγραμμα για την υγεία ενώ υπάρχουν προτάσεις που μπορούν να κάνουν το νοσοκομείο μας ελκυστικό  έναντι των άλλων. Εκτός και αν υπάρχει και είναι το ξεπούλημα της δημόσιας υγείας στα ιδιωτικά συμφέροντα και δεν τολμούν να μας το πουν.

Τόσο η διοίκηση όσο και ο κυβερνητικός μας βουλευτής απέτυχαν παταγωδώς στο ζήτημα της υγείας στην ΠΕ Φλώρινας με αποτέλεσμα ο κόσμος να ταλαιπωρείται πηγαίνοντας σε άλλα νοσοκομεία. Το τραγικό είναι ότι συμπολίτες μας υποχρεώνονται να επισκέπτονται νοσοκομεία της Βόρειας Μακεδονίας (το πλησιέστερο νοσοκομείο εμάς είναι στα BITOLA) και αυτό είναι εθνική ντροπή.

Προσωπικά έπαψα να ελπίζω κάτι θετικό από την παρούσα διοίκηση και τον κυβερνητικό βουλευτή.

Ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η αυτοοργάνωση της τοπικής κοινωνίας, να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν για καλύτερη υγεία και στον νέο Περιφερειάρχη υγείας της 3^ης ΥΠΕ αν θα επιβεβαιώσει τα όσα λέγονται για την αποτελεσματικότητα του.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΦΟΡΕΩΝ

Είναι η πρώτη φορά που φορείς κινητοποιούνται για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως είναι η έλλειψη παιδιάτρων από την παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου μας.

Στην συνάντηση φορέων της Παρασκευής 20.3.2025 αναλύθηκε η κατάσταση που επικρατεί  στην κλινική και οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή στα παιδιά και τις οικογένειες.

Οι φορείς ζητήσανε την πλήρη στελέχωση σε ιατρικό προσωπικό των δομών υγεία της ΠΕ Φλώρινας. 

Απαντώντας σε ερωτήσεις της δημοσιογράφου της ΕΡΤ Θωμαΐδας Αδάμου είπαν:

  -Νόση Ευγενία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 1^ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας

Έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα και φτάνουμε στο σημείο εγώ να πάω το παιδί μου στην παιδιατρική, η παιδίατρος να μου ανακοινώσει ότι πλέον είμαι μόνη μου, δεν έχουμε να καλύψουμε βασικά κενά τα οποία υπάρχουν στο νοσοκομείο.  Ψάχνουμε να βρούμε μια λύση για το πώς μπορούμε να πιέσουμε εμείς οι γονείς, γιατί μας αφορά άμεσα το πρόβλημα, είναι κομμάτι της κάθε οικογένειας πια ο παιδίατρος όταν έχεις μικρά παιδιά στο σπίτι σου, για να μπορέσουμε να βρούμε μια λύση συλλογικά πώς μπορούμε να πιέσουμε στο νοσοκομείο ώστε να καλυφθούν ταυτόχρονα και παράλληλα τα κενά τα οποία υπάρχουν. Γιατί έχουμε μία παιδίατρο αυτή τη στιγμή, η οποία πρέπει να καλύψει πιθανώς τοκετούς, καισαρικές, όπως είχε τις τελευταίες μέρες, τα πρωινά του νοσοκομείου, τις εφημερίες, όλα τα επείγοντα. Καταλαβαίνετε ότι αυτό για μία εργαζόμενη είναι τρομερά δυσβάσταχτο, φτάνει σε σημείο ψυχικής εξασθένησης που δεν μπορεί πια να βγάλει ένα σωστό και λογικό αποτέλεσμα στην κάθε διάγνωση που μπορεί να χρειάζεται το κάθε παιδί.

Δεν μπορώ να πω ότι το νοσοκομείο με καλύπτει σαν γονιό αυτής της πόλης, όπου είμαστε σε μια απομακρυσμένη περιοχή και το επόμενο κοντινό νοσοκομείο είναι σε μια ώρα απόσταση. Δεν με καλύπτει, όχι, γιατί ξέρω ότι αν πάθει κάτι το παιδί μου, δεν ξέρω αν θα έχω άτομο διαθέσιμο στο νοσοκομείο. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή έγκειται στο γεγονός ότι, ναι μεν καλύπτονται τα κενά, όμως το νοσοκομείο, για να μπορέσει να έχει κλινική, παιδιατρική κλινική, όπως μας επισημαίνει και η ίδια η παιδίατρος, χρειάζεται να υπάρχει αρκετό προσωπικό, επιστημονικό προσωπικό, που να βγάλει μια εμπεριστατωμένη άποψη. Δεν μπορεί να έρχεται, εντάξει, έρχονται οι συνάδελφοι, κάνουν τη δουλειά, καλύπτεται το νοσοκομείο, όταν όμως υπάρχει ένα επείγον περιστατικό και χρειάζεται μια διακομιδή, σημαίνει ότι το νοσοκομείο μένει κενό. Αυτό δεν μπορεί να μας καλύψει, όχι, γιατί δεν ξέρω πότε θα συμβεί σε οποιοδήποτε παιδί της πόλης μας κάτι και θα χρειαστεί άμεσα παιδίατρο.

Άμεση λύση σίγουρα, γιατί το να βγάλουμε και να προκηρύξουμε μια θέση απλά και να ζητάμε να έρθει έτσι, αν και όποτε, χωρίς να καλύπτεται, δεν μου λύνει το πρόβλημα. Ζητάμε να ανοιχτούν περισσότερες θέσεις και να μπορέσουν να καλυφθούν τα κενά που έχει πραγματικά μια πόλη, ακριτική πόλη, της άκρης της Ελλάδας, της οποίας δεν γίνεται έχει και αυτή η πόλη παιδιά, δεν έχει μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.

 

Μέλος του Συλλόγου Γονέων Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου

Στηρίξαμε αυτή την πολύ σωστή πρωτοβουλία που πάρθηκε από γονείς, έτσι ώστε να λυθεί όσο πιο άμεσα γίνεται το ζήτημα που προέκυψε με το νοσοκομείο Φλώρινας. Στηρίχθηκε από πολλά διοικητικά συμβούλια των σχολείων του Αμυνταίου, γιατί κακά τα ψέματα είναι κάτι που μας αφορά όλους.

Είμαστε γονείς, όλοι έχουμε παιδιά τα οποία ξέρουμε πόσο εύκολα αρρωσταίνουν, είναι φυσιολογικό να αρρωσταίνουν, αλλά ξέρουμε και πόσο φυσιολογικό είναι το 2025 να υπάρχει ένας γιατρός στο νοσοκομείο για να μπορεί να υποδεχτεί τα παιδιά μας και να μας πει ας πούμε τι πρέπει να γίνει.

Μιλάω για τα απλά, αλλά υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά. Εδώ να αναφέρω ότι στο κέντρο υγείας Αμυνταίου δεν υπάρχει παιδίατρος μόνιμος, καλύπτονται κάποιες μέρες μέσα στο μήνα, που σημαίνει ότι εμείς έτσι και αλλιώς πρέπει να μετακινηθούμε για οποιοδήποτε πρόβλημα.

Η κατάσταση είναι τραγική. Αντί σήμερα να μιλάμε για το πώς θα παρέχουμε τις καλύτερες υπηρεσίες υγείας στα παιδιά μας, μιλάμε για το πώς θα έχουμε το βασικό, δηλαδή έναν γιατρό καθημερινά στο νοσοκομείο. Γι' αυτό το λόγο το αίτημα είναι να καλυφθούν μόνιμες θέσεις και στο κέντρο υγείας Αμυνταίου, να μην γίνονται μπαλώματα, γιατί και με την απάντηση δηλαδή της διοίκησης του νοσοκομείου με τις εφημερίες που μας λέει ότι καλύπτονται, καλύπτονται αλλά πώς, καλύπτονται με γιατρούς, οι οποίοι φεύγουν από άλλες θέσεις, που εκεί θα έπρεπε να είναι, για να καλύψουν τις θέσεις εδώ πέρα στο νοσοκομείο και φεύγουν πάλι και μένει μία γιατρός η οποία έχει συνολική εικόνα και τη συνολική ευθύνη για το νοσοκομείο.

Γιάννης Πλιάτσικας, Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Φλώρινας

Διαχρονικά εδώ στην επαρχία έχουμε προβλήματα σε κάποιες κλινικές όταν στελεχώνονται με δύο και τρεις γιατρούς που φτάνουν ίσα ίσα εφημεριακά και όταν προκύπτουν κάποια προβλήματα όπως οι εγκυμοσύνες, όπως παραιτήσεις, όπως συνταξιοδοτήσεις να μην υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης ώστε να υπάρχει το επαρκές προσωπικό και καλύπτονται οι κλινικές εφημεριακά με μετακινούμενους γιατρούς από άλλες δομές υγείας. Όσον αφορά την παιδιατρική γνωρίζουμε και εμείς ότι έμεινε μια παιδίατρος διότι συνταξιοδοτήθηκε μια κυρία, έχει βγει στη σύνταξη μια άλλη και πρέπει να βρεθούν κίνητρα ώστε να προσελκύσουν άλλους γιατρούς.

 Από τα κίνητρα που δόθηκαν με την αύξηση στις άγονες περιοχές, σε κάποια επιδόματα κλπ, η τελευταία προκήρυξη βγαίνει και πάλι άγονη, άρα πρέπει να σκεφτούν κάποιοι στο υπουργείο ότι πρέπει να δοθούν κάποια νέα κίνητρα, πιο ισχυρά ώστε να προσελκύσουμε γιατρούς για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

 Αυτό που μπορεί να γίνει στην παιδιατρική αν υπάρξει τροποποίηση του οργανισμού γιατί είναι κατειλημμένες οι θέσεις με κάποια κυρία σε μετακίνηση και κάποια κυρία που είναι σε άδεια. Υπάρχουν δηλαδή κίνητρα ευελιξίας που μπορούν να δοθούν αλλά από εκεί και πέρα πρέπει γενικά να δοθούν πιο ισχυρά κίνητρα για να έρθουν οι γιατροί σε αυτήν την περιοχή που είναι λίγο δύσκολο να καλυφθεί η οποία έχει βαρύ χειμώνα, δύσκολες μετακινήσεις και πρέπει να το δουν κάπως με πιο κοντινό τρόπο και με πιο ισχυρά κίνητρα.

Αγνή Σιδηροπούλου, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία ΠΕ Φλώρινας

Η παιδιατρική είναι πυλώνας της υγείας που αφορά μια ευαίσθητη ομάδα, τα παιδιά, με και χωρίς αναπηρία, που θα πρέπει να αγκαλιάσει όλα, να υπάρχει σε συνεχή καθημερινή παρουσία παιδιάτρου σε όλες τις δομές, τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια.

 Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να πω ότι διαβάζοντας σήμερα ένα δελτίο τύπου του διοικητή του νοσοκομείου, το οποίο σαφώς παλεύει για την υποστήριξη του παιδιατρικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας, η φράση ότι η όποια μετακίνηση των παιδιάτρων δεν φέρνει δυσκολίες στις δομές από τις οποίες μετακινήθηκαν. Λυπάμαι πάρα πολύ, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι δομές, και μάλιστα τυγχάνει να δουλεύω στη δομή, στηρίζω το παιδιατρικό ως υγειονομικός υπάλληλος, γίνεται αξιόλογη δουλειά στο παιδιατρικό και γενικότερα στο πλέγμα των εμβολίων και παιδιατρικής υποστήριξης και παρακολούθησης παιδιών, με και χωρίς αναπηρία.

 Στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, που αυτή τη στιγμή πρέπει να τονίσουμε ότι το Υπουργείο μιλάει για υποστήριξη και μεγάλη σημασία δίνει σε αυτή, παρ' όλα αυτά, και για μένα θα πω ότι τη λέξη αφαίμαξη, παίρνω τον μοναδικό παιδίατρο που είναι εκεί, για να πάμε να λύσουμε ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα στο νοσοκομείο.

Λοιπόν, ναι και το νοσοκομείο είναι σημαντικό και πρωτοβάθμιο κέντρο. Αν θα έβαζα σε μία ζυγαριά και τη μία βαθμίδα υγείας και την άλλη, δεν κλίνει προς τα πουθενά. Λοιπόν, οπότε, φτάνουμε σε σημείο να έχουμε τον κίνδυνο μπροστά μας, να μην δίνουμε την άμεση φροντίδα και παρακολούθηση, με κίνδυνο τη μη ασφαλή υγεία και προστασία των παιδιών μας. Μιλάμε για παιδιά, το ξαναλέω, με και χωρίς αναπηρία, που χρήζουν της παρακολούθησης αυτής σε σημαντική και καθημερινή υποστήριξη. Το μέλημα μας είναι να παλέψουμε όλοι για την πλήρη στελέχωση όλων των δομών, με επαρκή και κατάλληλο προσωπικό, σε μόνιμη βάση και όχι συμβάσεις ή επικουρικό που ακούμε και από εκεί και πέρα, να δούμε λίγο σε κεντρικό επίπεδο, τι σημαίνει όταν λέμε δημόσια υγεία.

 Υγεία, υγεία και τίποτα άλλο διότι η αναπηρία είναι στο κατώφλι ολονών μας.

Στυλιανή Λάλα, παιδίατρος  νοσοκομείου Φλώρινας

Είμαι η μοναδική μόνιμη παιδίατρος στο νοσοκομείο, υπάρχουν δύο ακόμα συναδέλφισσες που είναι εκτός της κλινικής, η μία με συνυπηρέτηση και η άλλη με άδεια με αποτέλεσμα από τις αρχές Μαρτίου να είμαι μόνη μου στην κλινική σαν μόνιμο προσωπικό. Υπάρχουν μετακινούμενοι γιατροί οι οποίοι έρχονται και καλύπτουν τα εφημεριακά κενά έτσι ώστε οι κόσμος να εξυπηρετείται στα επείγοντα, κάποιοι έρχονται από το πρωί για να μπορέσω και εγώ να πάρω τα νόμιμα ρεπό από τις εφημερίες μου. Απλά το θέμα δεν λύνεται με αυτόν τον τρόπο, γιατί χρειάζεται μια ομάδα γιατρών η κάθε κλινική για να λειτουργήσει, μια ομάδα επιστημόνων που θα ανταλλάξουν απόψεις, θα ανταλλάξουν εμπειρίες για να είναι πιο σωστή η περίθαλψη των παιδιών και όχι ένα μόνο ιατρικό μυαλό το οποίο θα έχει την ευθύνη της κλινικής 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο.

Δεν υπάρχει δεύτερος γιατρός να καλύψει το κενό αν φύγω εγώ σε διακομιδή η κλινική θα μείνει χωρίς παιδίατρο.

Ιωάννης Κοσκοσάς, Διευθυντής Μαιευτικής – Γυναικολογικής κλινικής

 Είναι άμεσα συνυφασμένη η Γυναικολογική με την Παιδιατρική κλινική. Στον βαθμό που δεν υπάρχει κάλυψη της παιδιατρικής, έχει ξανασυμβεί και το ξέρετε, δυσκολεύεται και η λειτουργία της Μαιευτικής κλινικής στον μικρό ή μέγιστο βαθμό ανάλογα με τι προβλήματα υπάρχουν στην παιδιατρική κλινική.

 Το πρόβλημα της στελέχωσης δεν είναι μόνο στην παιδιατρική κλινική. Στο νοσοκομείο υπάρχουν και άλλες κλινικές που έχουν πολύ μικρό αριθμό γιατρών, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δείχνει αυτή τη στιγμή τα προβλήματα του ΕΣΥ τα οποία χειροτερεύουν κατά τη γνώμη μου. Είναι βαθύτερο πρόβλημα πολιτικής υγείας.

 

Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης